پرهیز از مرور خاطرات بد گذشته

زندگی جیره مختصری است مثل یک حپه قند که کنارش عشق. مثل نفس کشیدن با هم، در فضای پر از انس و همدلی عاشقانه.

خدایا شکرت به داده ات و نداده ات

الحمدالله الحمدالله

سبحان الله

الحمدالله الحمدالله و شکر لالله علی ما هدانا

سبحان الله

الله الله

الحمدالله

خدایا شکرت بخاطر هر چی که داریم

و سپاس از اینکه امروز هم، یک روز جدید را کنار خانواده دیدیم و محبت و عشق را با تمام وجودمان حس کردیم.

روزتون به خیر. دوستان خوشحالیم که امروز هم در کنار شما عزیزان هستیم. بحث امروز ما در مورد یکی از حیطه های سلامت روان همسران است.

پرهیز از مرور مداوم خاطرات تلخ

سوال: چه اتفاقی می افتد وقتی همسران مدام اتفاق ها و شکست ها را در زندگی مشترک مرور می کنند؟

مثل اینکه هی بهش بگوییم مثلا ده سال پیش این کار را کردی، تو باعث شدی این مشکل پیش بیاد و ..

ما فکر می کنیم که فقط یک حرفی را زدیم، تمام شد. زیرا آن چیزی که اتفاق می افتد خیلی مسئله عمیق و ظریفی است. چون در نتیجه این جور رفتار، آرام آرام از هم دور می شویم. و سردی ایجاد می شود. زیرا وقتی همسر می بیند با تمام تلاشهایش، باز چیزی به چشم نیامده، سعی می کند بدون عشق زندگی مشترک را ادامه بدهد. چرا ما عادت کرده ایم همیشه منفی های زندگی را ببینیم؟

امروز سعی کنیم یک کم بیشتر به قشنگی های زندگی مشترکمان فکر کنیم. دوستان زیباترین لحظه های زندگی مشترک شما چه موقعی بوده است و چی بوده است؟ امروز آن را در کنار همسرتون آن اتفاق را مرور کنید.

هیچ کس نمی تونه مدعی شود که زندگی همیشه برای من خوب بوده است. لحظه های بد با درست مدیریت نکردن، در ذهن ما می ماند. و مرور آن ها حس بدی به ما می دهد.

به نظر شما چند نفر آدم داریم که بتوانند با آینه عقب رانندگی کنند. این جور رانندگی کردن، احتمال تصادف بالایی دارد.

 

متاسفانه خیلی از ما با آینه عقب حرکت می کنیم. خیلی از ما مدام زندگی را شخم می زنیم و مدام به خاطرات بد فکر می کنیم.

بعضی ها صبح که از خواب بیدار می شوند شروع می کنند به مرور تلخی ها و شکست های گذشته.

این حرکت قطعا به تصادف منجر می شود و لحظات ما را خراب می کند. این همه حال بد امروز ما، بیشتر به خاطر این است که ما رها حال و لحظه الان را رها کرده ایم. شما چه پیشنهادی برای رها شدن از این افکار نشخواری دارید؟

اولین گام:

تحلیل مشکل

یعنی با خود فکر کنیم که:

• چرا ما در گذشته گیر کرده ایم؟
• آیا ترسو هستیم؟
• آیا امید کافی نداریم؟
• آیا افسردگی داریم؟
• آیا فرهنگ زیبای توکل را نداریم؟

دوستان، قشنگ ترین خاطرات شما در زندگی چی بوده است؟ لطفا به اشتراک بگذارید.

بدون شک کمتر شخصی در دنیا وجود دارد که در طول زندگی مشترک با اتفاق های بد مواجه نشده باشد. اکثر ما خاطرات بد از فراز و نشیب های زندگی با همسرمان داریم که در گوشه ذهن ما ثبت شده است. نحوه روبه رو شدن با اتفاق های بد در افراد متفاوت است. برخی در مدت کوتاهی اتفاق های بد را فراموش می کنند و به زندگی عادی خود برمی گردند و برخی هم مدام در فکر و خیال و غم و اندوه گذشته به سر می برند. سعی کنید در گذشته زندگی نکنید. چرا که

زندگی در گذشته زمینه افسردگی را ایجاد می کند. از فاجعه سازی نسبت به اتفاق های جزئی گذشته مثل شام عروسی یا انتخاب لباس و …خودداری کنید. فاجعه سازی نوعی تحریف شناختی و منطقی است که می تواند ما را درنتیجه گیری و تصمیم گیری دچار مشکل و اشتباه نماید. فرار از خاطرات تلخ گذشته ترس شما را از مواجهه شدن با این خاطرات افزایش می دهد. پس لازم است برای مدت زمان معین که لازم است، تا این خاطرات کم اثر شوند: اولا این خاطرات را با تمام جزئیات بنویسید، و ثانیا بعد از نوشتن آنها، آنها را با صدای بلند، برای خود بخوانید.

سعی کنید خاطرات شیرین گذشته را با ایجاد موقعیت مناسب و مشابه برای خود و همسرتان زنده کنید. از مرور این خاطرات بد در مقابل همسرتان، شدیدا اجتناب کنید. مخصوصا اینکه بعد از سالها او را هنوز مقصر بدانید.

زندگی خاطره ایست که حضورش تا ابدیت جاریست

گام دوم:

تغییر نگرش

نگاهتان را به زندگی زیبا کنید. از طبیعت و زندگی حیوانات، پرندگان درس بگیریم. ببینید، چقدر زیبا برای زندگی تلاش می کنند و روز خود را شروع می کنند. زیباترین روزهای زندگی برای هر کسی، یک لحظه خاصی است چون نگاه ها و توقع های ما از زندگی فرق می کند.

حال عمومی زندگی، با مثبت نگری زیباتر می شود.

زیبایی زندگی قطعا با مشکلات و سختی ها همراه هست

گام سوم:

حرکت با پشتوانه توکل به خدا

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (شرح، ۵)

پس بی تردید (مسلما) با دشواری آسانی است.

این سنت و قانون خدا هست که خداوند خودش، این قانون را در عالم، به جریان به جریان انداخته است.

برای تغییر و تحول در زندگی باید نگاه و نگرش را مثبت کرد. یعنی زندگی سراسر امید و سراسر حرکت.

توکل به خدا کنید و حرکت کنید. یادمان باشد که نقش آفرین زندگی مان، خودمان هستیم. ما نقش اصلی و اول زندگی خودمان را داریم بازی می کنیم مثل یک فیلم.

مهم این است که اتفاقی در گذشته، افتاده است. قرار نیست ما مدام دنبال مقصر بگردیم. این اتفاقها قرار نیست زندگی من را اداره کنند. قرار است فقط از آنها درس بگیریم و تجربه بیاموزیم. این من هستم که در مسیر آینده زندگی حرکت می کنم.

وَأَن لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعىٰ (نجم ۳۹)

و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست.

دستاورد واقعی و حقیقی انسان آن چیزی است که محصول سعی او و تلاش او باشد. اینکه غذای پخته را جلوی انسان بگذارند، در دهان انسان بگذارند، این

انسان را به جایی نمیرساند. آن جایی که ذهن انسان کار میکند، فکر انسان کار میکند، بازوی انسان کار میکند، همّت و اراده‌ی انسان کار میکند، آن است که انسان را، فرد را و جامعه را رشد میدهد. جوامعی هم که در دنیا از لحاظ مادّی رشد کردند، در اثر این تلاش رشد کردند. خدای متعال وعده داده که به آن کسانی که برای دنیا هم کار میکنند و به فکر معنویّات و آخرت هم نیستند، کمک میکند تا در همان راهی که هستند بتوانند حرکت بکنند؛ باید تلاش کرد.

خب، به بعضی می گویم واگویه و مرور اتفاق بد گذشته، را برای چی انجام می دهی؟ می گوید من آدم مسئولیت پذیری هستم و عذاب وجدان من است.

در جواب می گوییم اگر فکر می کنی خیلی مسئولیت پذیر هستی، آیا نسبت به آینده خودت مسئولیتی نداری؟

نسبت به حال خودت مسئولیت نداری؟

 در مرور گذشته تلخ، بحث مسئولیت نیست. بلکه بحت کمی ترسو شدن است. مثالی می زنیم. وقتی ما با ماشینمان  تصادفی کرده باشیم بعد از آن ممکن است بترسیم دوباره رانندگی کنیم. زندگی دقیقا همین طور هست. اتفاق بدی در زندگی ما افتاده است و ما می ترسیم دوباره حرکت کنیم و هی آن اتفاق را نشخوار می کنیم.

ما باید حرکت کنیم. یادمان باشد و مواظب باشیم ذهن، واژه ها را برای ما تغییر ندهد.

یک کم باید به خود جسارت دهیم و با اتکا خداوند، حرکت را شروع کنیم.

ذهن خود را آماده کنیم برای یک حرکت مثبت

ماندن در گذشته، چیزی جزء ترس نیست. ترس از اینکه دوباره اتفاق بیفتد. ما انسان هستیم خداوند در مورد انسانی که تصمیم گرفته است که دیگر گناه نکند و توبه کرده، می فرماید:

التّائب من الذّنب كمن لا ذنب له: توبه كننده از گناهان مانند كسى است كه گناه ندارد (اصول کافی، ثقته السلام کلینی، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ ق‏، ج۲، ص۴۳۵).

نقطه بگذارید پایان جمله (همه خاطرات بد) و از سر خط دوباره زندگی را شروع کنید.

باید راهی یافت برای زندگی را زندگی کردن

نه فقط زندگی را گذراندن

باید راهی یافت

برای صبح ها با امید چشم گشودن

برای شب ها با آرامش خیال، خوابیدن

فقط یک راه داریم

به خدا اعتماد کنیم

زندگی را از نو بنگریم

گام چهارم:

پذیرش و باور به اینکه انسان در مسیر رشد و تعالی است

این واقعیت را قبول کنیم که هیچ کدام از ما کامل نیستیم. بالاخره اشتباهاتی داریم این “پذیرش” اگر اتفاق بیفتد، خیلی به هضم خاطرات بد به ما کمک می کند.

نگاه را باید عوض کنیم. ساده بگیرید و ساده نگاه کنید و سهل بگیریم

خدایا بر ما آسان بگیر

در گذشته نباید بمانیم. ما می توانیم گذشته را جبران کنیم.

گام پنجم:

هدف گذاری در آینده

وقتی گذشته را تحلیل کردیم برای جبران، راه باز است. برای آینده هدف گذاری کنیم

ما باید باور داشته باشیم که اراده قوی و توانمندی های زیادی داریم و می توانیم با این اراده قوی، خیلی چیزها را تغییر دهیم. انرژی منفی به خودتان ندهید. هر روز یک روز تازه است طلوع خورشید، یعنی از امروز دوباره شروع کن.

هدف آینده را بلود کنید.

مثلث طلایی

سه کار را در خط مشی روزانه خود قرار دهید.

۱-مظلوم نمایی نکنید. بیشتر آدم های شکست خورده، روحیه مظلوم نمایی دارند. پس به خودمون انرژی منفی ندهیم و مظلوم نمایی نکنید. توکل به خدا کنید و برای ادامه مسیر زندگی خود برنامه، بچینید.

۲-انتقام گیری نکنید. تمام آدم ها و نقش های که منجر به این خاطرات بد در گذشته تان شده اند را فراموش کنید. خدا خودش هست خودش می داند چکار کند. مدیریت زندگی تمام انسانها به دست خود، خداست. خداوند با همین سنت ها و قوانینی که در عالم چیده است، نتایج رفتاری هر کسی را به او بر می گرداند. او صبور و مدبر و هدایت گر تمام عالم است. بالاخره آن آدمها، نیز در مسیر رشد و تکامل معنوی هستند. اتفاقی افتاده و تمام شده، از آن درس بگیریم و زندگی را با توکل بر خدا ادامه دهیم.

۳-از هدف های کوچیک دو رو بر خود، لذت ببرید. هدف های کوچک را برای تغییر ایجاد کنید. مثلا اگر از کسی ناراحت هستید برنامه ای بچینید که ماهی یکبار او را ببینید، کم کم هفته ای یکبار او را ببینید. بعد متوجه می شوید که او، اینقدر هم بد نیست.

ما انسانها موجودات اجتماعی هستیم و خیلی وابسته به اطرافیان خود هستیم. نقش های مکمل زیادی در خانواده وجود دارد. در خانواده، همه افراد خانواده باید به نقش خودشون فکر کنند. حس حمایتی در خانواده باید باشد. این احساس باعث می شود تا آدمها به تنهایی خودشون فرو نروند و در غم ها فرو نروند.

تکنیک های حمایتی در خانواده:

احساس شکست وقتی ایجاد می شود که ناراحتی ها ته نشین شده باشند و انسان را غار تنهایی کشانده باشند.

الف. تکنیک ده دقیقه.

کنارهم بنشینید و ده دقیقه به هم فرصت بدهیم حرف بزند و وسط حرف او نپریم. سه شرط را رعایت کنیم.

• وسط حرف هم نپریم
• تحقیر نکنیم
• و کنایه نزنیم

در این ده دقیقه، فقط واگویه رنج و ناراحتی انجام می شود.

یادمان باشد داریم حرف می زنیم تا ما را از نگرانی که دارد ما را به غار تنهایی هول می دهد نجات پیدا کنیم. دارد این احساس برای ما ایجاد می شود که کسی وجود دارد که رنج های ما را بشنود.

یکی از مهم ترین راههایی که آدم ها را از تفکر به گذشته نجات می دهد این است که انسان احساس کند که یک همراه صمیمی، دلسوز و امین دارد که به حرف های او گوش می دهد. تخلیه روانی در این ده دقیقه اتفاق می افتد.

احساس تنهایی را از هم بگیرید.

ب. تکرار دفعات و زمان تکنیک ده دقیقه

 این ده دقیقه را در طول هفته زیاد کنید. ما در مقابل اطرافیانمان مسئولیت داریم نباید بگذاریم او احساس تنهایی کند. آدمها وقتی احساس تنهایی می کنند که فکر کنند نمی توانند حرف خود را بزنند و نمی توانند درد خود را به کسی بگویند.

باید این حس ناتوانی حل نکردن مشکل و حس ته نشین شدن مشکل از بین برود. البته این آفت هایی هم دارد.

وقتی با هم صحبت می کنیم باید حواسمان باشد فهم اینکه مقصر کی بوده است زیاد کمی به حل مشکل ما نمی کند.

فرض این که فهمیدید گام بعدی چی است باید اول به گام بعدی فکر کنیم. ما قرار است با ایجاد حس حمایت جلوی تمرکز بر غم هایمان را بگیریم. اصل آن “خواستن” است.

ج.افزایش برنامه های مشترک با یکدیگر

ارتباطات مشترک انسانها کم شده است حرف زیاد با هم نمی زنیم. برنامه مشترک را باید زیاد کرد. به برنامه های مشترک فکر کنیم. قرار نیست کار بزرگی انجام بدهیم. مثلا با هم بستنی بخوریم، چای بخوریم، به یکدیگر نگاه کنیم، لبخند به یکدیگر بزنیم و ..

خواهش می کنیم برنامه های مشترک بین خودتان را زیاد کنید. زیرا انس و الفت بیشتر می شود.

همین نداشتن لحظه های  جمعی و کنارهم نبودن، احساس تنهایی ما را بالا می برد. روان انسان عین آهن ربا است. اگر عاطفه و محبت در روابط همسران موج بزند بستر برای رشد افکار منفی مسدود می شود.

چه لحظه هایی برای شما لذت بخش بوده است؟

آیا شما جزء کسانی هستید که خاطرات بد همسرتون را هی به روی او می آورید؟ هدف این افراد، چی است؟

سلام به لحظه های خوش با هم بودن

سلام به مادر

سلام به پدر

به همسر

به فرزند

سلام به زندگی

سلام زندگی

پس قرار شد که با یک نگاه آگاهانه و اراده قوی، تصمیم بگیریم نسخه جبران و شروع دوباره برنامه زندگی را. و آن را عملیاتی کنیم. شاید بعضی ها نمی خواهند از زندگی لذت ببرند. ماندن در خاطرات بد، ماندن در زندان بدون زندان بان است.

این اراده تغییر را باید در خود ایجاد کرد

بپذیریم ما آدم کامل نیستیم

برای تکامل به یکدیگر کمک کنیم.

متمرکز بر زیبایی های زندگی شویم.

 فرصت بهتر زندگی کردن را از هم نگیریم. مرور خاطرات بد، لذت زندگی را از بین می برد و اصلا نمی گذارد که فرد تصمیم برای زندگی بگیرد. و حال انسان را بد می کند. فکر ما را بسته نگه می دارد.

فرصت جبران به هم بدهیم.

 همدیگر را درک کنیم. خب، بالاخره در برهه ای او به دلایلی این اشتباه را کرد. به او و خودمان فرصت بدهیم تا جبران کنیم. تا زندگی بهتر شود.

مایوس نشوید تکنیک ها را کم کم انجام بدهیم

 از تغییر کوچک لذت ببریم.

فضیلت  زیبای عفو و گذشت در روابط انسانی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. عفو و گذشت در نتیجه سعه صدر و تاب آوری و در نتیجه بردباری و متانت اخلاقی حاصل می شود این ها همه پیش نیاز عفو و گذشت است.

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ (اعراف، ۱۹۹)

طریقه عفو و بخشش پیش‌گیر و امت را به نیکوکاری امر کن و از مردم نادان روی بگردان.

این آیه ارزش والا این فضیلیت عفو و بخشش را می رساند

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (تغابن ۱۴).

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! برخى از همسران و فرزندانتان براى شما دشمنند (كه شما را از راه خدا بازمى‌دارند)، پس از آنان بر حذر باشيد و اگر (آزار و خطايشان را) عفو كنيد و چشم بپوشيد و درگذريد، پس (بدانيد كه) خداوند آمرزنده مهربان است.

«عفو» به معناى گذشت و «صفح» به معناى ترك سرزنش و «مغفرت» به معناى از ياد بردن و به فراموشى سپردن است و اين سه امر (عفو و صفح و مغفرت) سه گام در برخورد با خطاهاى ديگران و از جمله همسر و فرزند است (تفسیر نور).

سه مرحله برای عفو و گذشت وجود دارد:

• عفو: ترک انتقام و گذشت
• صفح : عفو بدون سرزنش، ترک سرزنش
• غفران: پوشانیدن آثار خطا، از یاد بردن و به فراموشی سپردن

خدایا ما را مزین به این صفت زیبا بگردان.

زندگی آنقدر که فکر می کنیم سخت نیست زندگی را ساده بگیریم.

ساده باش ساده باش

زندگی را ساده بگیر

تا هوای لحظه هات تازه بشه

خونه کوچیک و گرمت واسه عشق و مهربونی اندازه بشه

دلخوشی های ساده را از دلت نگیر

که همین برای خوشبختی بسه

گنج قارونم، اگر داشته باشی

خوش نباشی دنیا مثل قفسه

زندگیتون سرشار از آرامش و سلامتی