امید و انگیزه در خانواده (۲)

سلام زندگی

گذشته مثل آئینه روبه روته

امروز تو یه جاده رو به فرداست

برس به هر چی آرزوی خوبه

یاد خدا کلید هر معماست

سلام زندگی

صمیمیت، عشق و محبت نثار شما باشد و جمع خانوادگی شما پر از نشاط، صمیمیت و امید باشد.

سوال: درادیان مختلف، برای بالا بردن انگیزه و امید چه توصیه هایی شده است؟

سوال: انگیزه من، چه تاثیری بر خانواده من می گذارد؟

سوال: انگیزه و امید را چه طور در خانواده بالا ببریم؟

سوال: چرا گاهی هر کاری می کنم، خانواده امیدواری ندارم؟

سوال: چه طور می توانم در هر شرایطی امید، نشاط و انگیزه را در خانواده خودم حفظ کنم؟

با دشت، کوه و چشمه، گرم گفتگو شو

سرشار از عشق، امید و آرزو، شو

شیرین ترین اوقات بودن از دل لبخند جاریست

بیایید عاشقانه زندگی کنیم

شعار ما: عاشقانه زندگی می کنم و سرشار از امید، انگیزه و آرزو هستم.

امید یعنی چه؟

تعریف امید

یک حالت روحی و روانی است که انسان را به سمت جلو و به سمت آینده روشن حرکت می دهد. به بیان دیگر امید نیرو محرکه انسانها برای رشد و تعالی و زندگی است. همه انسانها در طول تاریخ برای رسیدن به یک سری از مزایا، منافع و محاسن، زندگی را به جلو می برند. و حرکت در زندگی دارند و برای پرهیز از یکسری از زیان ها هم ممکن است انگیزه زندگی داشته باشند و انگیزه عمل به یکسری از رفتارها را دارند.

به بیان دیگر، فعل و عملکرد زندگی انسان بر مبنای امید به زندگی و منافع زندگی یا پرهیز از رسیدن به یکسری از زیان ها است.

 

به عنوان مثال، فردی را در زمستان سرد، در یک بیابان، تصور کنید که هیچ راهی برای نجات خودش ندارد اما می داند در مسیر او یک جایی برای نجات است همین افق دید باعث می شود حرکت کند و خودش را به آن مقصد برساند حتی اگر مسیر را اشتباه برود. اگر مسیر را اشتباه برود با توجه به شرایطی که دارد اگر فقط بشیند در اثر افق فشار و یخ زدگی یا خوابش می رود و یقینا می میرد ولی نیرو محرکه وجود دارد برای حرکت باز زنده می ماند.

در زندگی همه ی ما همین تحقق مطلب تحقق پیدا می کند. اگر ما یک برنامه روشن یا افق دید روشن داشته باشیم، باعث می شود امید به حرکت داشته باشیم.

قرآن می فرماید:

وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (۶۹ سوره عنکبوت)

و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم، و همیشه خدا یار نکوکاران است.

از تو حرکت از خدا برکت

حرکت

یعنی اگر کسی در مسیر خدا حرکت کرد خدا راه را برایش روشن می کند.

پس گام اول حرکت خود ما، با امید به زندگی و امید به خداوند، است.

اعتقاد به مبدا و اعتقاد به معاد

نکته دیگر در امید به زندگی، این است که ما اعتقاد به یک مبدا و اعتقاد به معاد داشته باشیم. مبدا یعنی یک خدایی داریم که همیشه با ما است و در زندگی ما حضور دارد و پایگاه امن و پناهگاه امنی برای ما است و معاد یعنی اینکه زندگی ما بیهوده نیست. و زندگی ما محدود به این دنیای مادی، نیست. و این یقین و اعتقاد به مبدا و معاد منجر می شود که زندگی با نشاط داشته باشیم.

راههای افزایش امید در افراد

تحقیقات نشان داده است که ظرفیت امید داشتن به زندگی در همه ی افراد وجود دارد حتی اگر در برخورد با موانع امید خود را از دست بدهند باز هم می توان به آنها آموزش داد که چگونه امیدوارانه فکر کنند. حالا چند راهکار برای افزایش امید را با هم مرور می کنیم.

۱-ارزیابی مجدد شرایط

کل زندگی برای شما مثل سفر است فقط مقصد شما نیست که برای شما اهمیت دارد. در اهداف خود بازنگری کنید تا ببینید که هدفتان چیست و چرا چنین هدفی دارید. اگر دلایل شما محکم و قانع کننده بود، نگذارید هیچ کسی مانع راه شما بشود.

۲-قلب خود را سرشار از قدردانی و شکر گزاری کنید.

شاید به نظر شما این حرف شعارگونه بیاید. اما بهتر است ما به جای حسرت چیزهایی که نداریم قدردان داشته های خود باشیم. ذهنتان چیزی را درو می کند که خودتان آن را در آن کاشته اید. شکرگزار باشید تا ببینید زندگی اتان چه تغییری می کند.

۳- باور داشته باشید و به این درک برسید که هر اتفاقی دلیل و حکمتی دارد و همه چیز تحت کنترل و قدرت شما نیست. اگرچه ممکن است همیشه دلیل و حکمت یک اتفاق را درک نکنید ولی قطعا دلیلی برای رخ دادن آن وجود دارد. هر دینی که داشته باشید ایمان داشتن نشان دهنده اعتماد و اطمیناتان به رخ دادن اتفاقات خوبی است که در راه است. تکیه بر ایمانتان به شما کمک می کند تا امیدتان را افزایش دهد.

سلام زندگی

یک حضور مهربون یک هم نفس

یک صدای پر امید و آشنا

سلام زندگی

۴-اعتقاد به مبدا و معاد

گفتیم یکی از راهها برای افزایش امید به زندگی، معرفت نسبت به مبدا و معاد است. اعتقاد به وجود خدایی که قدرت مافوق قدرت بشر را دارد و خالق ماست و برای حل تمام مسائل زندگی ما توانایی دارد و یقین داشته باشیم که تمام مشکلاتی که الان ما درگیر آن هستیم در منظومه هستی به عنوان یک سر سوزنی هم ممکن است جا نداشته باشد و در مقابل قدرت خداوند حقیر و کوچک است. اعتقاد واقعی ما به خدا، یقینا حل بسیاری از مشکلات را برای ما راحت خواهد کرد.

از طرف دیگر یقین ما به این که زندگی ما محدود به این دنیای مادی نیست، نگرش زیبایی در زندگی برای ما درست می کند. اینکه مسائل و مشکلات در کنار شیرینی ها حل می شود و می گذرد.

قرآن می فرماید:

إِنَّ مَعَ العُسرِ يُسرًا (شرح، آیه ۶)

(آری) مسلّماً با (هر) سختی آسانی است.

با هر سختی ، آسانی هست. خداوند در این آیه می خواهد بگوید عمر سختی ها کوتاه است. و زودگذر است. به شرطی که دقت شود در زمان سختی درست مدیریت شود.

۵-مدیریت به موقع بحران ها و سختی ها است

مدیریت به موقع بحران ها و سختی ها، در افزایش امید و انگیزه در مشکلات آتی زندگی، تاثیر زیاد دارد. برای مدیریت صحیح مشکل، باید روشهای حل مسئله را خوب یاد بگیریم.

حل مسئله

پذیرش سختی، یکی از مهم ترین گام های حل مسئله است. وقتی ما یک مشکل را بپذیریم، یقینا نا امید نمی شویم و برای حل آن تلاش می کنیم. مهم ترین مسئله در مدیریت مشکلات، باور مشکل و پذیرش مشکل است.

 پذیرش مشکلات

ما باید اول مشکل و مسئله را بپذیریم و سپس با شرایط زندگی خودمون، باید آن را مدیریت کنیم تا ریتم زندگی ما از بحران در آید.

بعض از ما ممکن است در شرایط مشکلات، آن قدر آن را بزرگ کنیم که شرایط زندگی در خانواده را سخت کنیم و حتی ممکن است انگیزه کارهای روزمره خود را از دست بدهیم. ما اگر مشکل را نپذیریم به عنوان این که، یک مسئله به منظور رشد و تعالی روحی ما در زندگی ایجاد شده است و الان وظیفه ما این است که یک جور آن را حل کنیم، در واقع محیط خانه را پر تنش می کنیم و این تنش را به بچه ها و همسرمون انتقال می دهیم و آزادی افکار و قوه خلاقیت را از خودمان و خانواده خواهیم گرفت.

واقعا بسیاری از مشکلات با یک هم اندیشی قابل حل است.

راهکاری برای پذیرش مسئله

• در گام اول: همدلی در خانواده

همه ی افراد خانواده خود را درگیر مسئله بدانند و مسئله فرافکنی شود و به نوعی کمک شود برای حل آن.

باید فرد احساس کند که تنها نیست.

• گام دوم: خرد کردن مسئله

این مسئله را به مسائل کوچک تر و راه حل های آن را به گام های کوچک تر، تقسیم کنیم.

یعنی خود شخص و افرادی که درگیر در مسئله هستند اول مسئله را در طی جلسات خانوادگی، برای اعضای خانواده، تبیین کنند (در جلسات مشاوره و همفکری و تصمیم گیری). و برای حل مسئله گام های مختلف را برنامه ریزی کنند.

سوال: یک وقتهایی احساس می کنیم انگیزه برای زندگی ندارید، این وقتها چکار می کنید؟ از احساس های خود بگوئید.

همیشه باید انگیزه را در زندگی بالا نگه داریم. برای این مسئله، راهکارهای مختلف وجود دارد.

زندگی مال ماست

هر نفس هدیه ای از خداست

زندگی با همه ی روزهای خوب و بدش قشنگه

زندگی قشنگ تر می شه با نگاه های مهربون من و تو

ماه و خورشید آمدند تا چشم تو روشن بشه

به روی دنیا بخند، تا حال دلمون بهتر بشه

زندگی سبد سبد پر از شکوفه های لبخنده

گفتیم که پذیرش مشکل در حل مسئله، خیلی مهم است. ما اگر حتی بیماری ناعلاج بگیریم اگر این بیماری را بپذیریم و باور داشته باشیم که هیچ کس از مرگ خود مطلع نیست، ممکن است برای هر کدام از ماها، اتفاقی بیفتد و همین لحظه از دنیا برویم.

إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (لقمان، ۳۴).

یقیناً خداست که دانش قیامت فقط نزد اوست، و [تنها او] باران را نازل می کند، و [اوضاع و احوال] آنچه را در رحم هاست می داند؛ و هیچ کس نمی داند فردا چه چیزی [از خیر و شر] به دست می آورد، و هیچ کس نمی داند در چه سرزمینی می میرد؛ بی تردید خدا دانا و آگاه است.

تفکر در مرگ بسیار مهم است اما تفکر در مرگ، باید نیرو محرکه برای ما بشود تا حرکت کنیم. برای اینکه قدر زندگی را بدانیم. باور به مرگ و باور به یک سری از مشکلات ناعلاج، مثل خیره شده به خورشید است یعنی همان طور که خیره شده باعث می شود بینایی ما آسیب ببیند ولی برای پذیرش خورشید ناگزیر هستیم چون نیاز به آن داریم. مثال مرگ در زندگی ما، مثل همین نگاه به خورشید است. مرگ یکی از اصول زندگی است و جزئی از زندگی ما است.

یکی از روانشناسان بزرگ می گوید: مرگ هیچ وقت من را مضطرب نمی کند چون تا وقتی من هستم، مرگ نیست. و وقتی مرگ می آید سراغ من آن وقت من نیستم. به همین خاطر به من هیچ آسیبی نمی زند.

امید بخش ترین آیه قرآن شاید این باشد

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (زمر ۵۳)

(ای رسول رحمت) بدان بندگانم که (به عصیان) اسراف بر نفس خود کردند بگو: هرگز از رحمت (نامنتهای) خدا نا امید مباشید، البته خدا همه گناهان را (چون توبه کنید) خواهد بخشید، که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است.

خدایی که این قدر مهربان است، و این جور امید را تزریق می کند مگر ممکن است بنده ای را تنها بگذارد. باور به وجود خدا در لحظه لحظه زندگی، تزریق امید و آرزو برای بهزیستی و بهتر زندگی کردن، است.

نبض زندگی

دوستان در خانواده، چگونه مدیریت زمان برای تربیت صحیح فرزندان دارید؟

ابتدا ما باید خوب فرزند خود را بشناسیم و نیازهای فرزند را باید اول در نظر بگیریم مثلا فرزند ما بیشت رنیاز به بازی دارد و یا …که وظیفه ما این است که شرایط آن را تا حدودی برای او در نظر بگیریم. در واقع باید اولویت ها را در نظر می گیریم و سپس آرام آرام در زندگی به جلو برویم. آرزوها باید متناسب با شرایط ما باشد وگرنه با ناکامی مواجه می شویم.

زندگی، زندگانی خوب است همه جا و دیدنی است

گفتیم زندگی بدون امید، معنایی ندارد . چون امید نیرو محرکه زندگی است. نقطه مقابل امید، نا امیدی است

نا امیدی

خداوند در آیات زیادی حال بیشتر ما را بیان کرده است که بندگان ما وقتی به آنها نعمتی می دهیم شاد می شوند و وقتی به دلایلی آن نعمت را می گیریم سریعا نا امید می شوند و کفران می کنند.

سوره هود، ۱۰ و ۹

وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ(هود ۹)

و اگر ما بشر را به نعمت و رحمتی برخوردار کنیم، سپس (چون کفران کرد) آن نعمت را از او بازگیریم او سخت به خوی نومیدی و کفران درافتد.

وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي ۚ إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ (هود، آیه ۱۰ و۱۱)

و اگر آدمی را به نعمتی پس از محنتی که به او رسیده باشد رسانیم (مغرور و غافل شود و) گوید که دیگر روزگار زحمت و رنج من سرآمده، سرگرم شادمانی و مفاخرت گردد.

این مطلب یک زنگ خطر برای کسانی است که دوست دارند بر مدار الهی زندگی کنند. لذا باید وقتی خدا به کسی نعمت داد نعمت را از خدا بدانیم. ما گاهی فکر می کنیم نعمت های ما فقط بخاطر زحمات خودمون و خانواده خودمون هست. ما باید بدانیم هر چه داریم در طول اراده الهی است. خدا خواسته است این نعمت شامل حال ما شود. و اگر به هر دلیلی این نعمت از ما سلب شد پذیرش این مسئله که (نعمت از طرف خداست و سلب نعمت هم از طرف خداست)، پذیرش مشکل پیش آمده برای فرد اسیب دیده راحت تر می شود.

باز تاکید می کنیم اعتقاد به اینکه خدایی داریم که مهربان تر از مادر است و اعتقاد به دنیایی پس از این دنیا (اعتقاد به معاد)، باعث می شود پذیرش مشکلات برای ما خیلی راحت تر شود.

خداوند متعال، در مورد نا امیدی به بندگان خود، تذکر می دهد:

يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ (سوره یوسف، آیه ۸۷)

ای فرزندان من، بروید (به ملک مصر) و از حال یوسف و برادرش تحقیق کرده و جویا شوید و از رحمت خدا نومید مباشید که هرگز جز کافران هیچ کس از رحمت خدا نومید نیست.

یعنی هرکس از مدار دین خارج شود نا امید می شود. این نکته، نکته خیلی مهم است.

باید حواسمان باشد بخاطر بی تابی از یکسری از مشکلات، خودمان را از مجاری محبت الهی خارج نکنیم. باید دائما این مسئله را در نظر داشته باشیم که خدایی هست و این خدا مهربان تر از خودمان، به ما هست.

حال خوب را خودمان باید در زندگی ایجاد کنیم. کسی نمی تواند آن را به زور در زندگی ما وارد کند. حال خوب داشتن، این قدر هم سخت نیست. تغییر نگرش نسبت به زندگی، در ایجاد حال خوب، خیلی موثر است.

نکته کلیدی دیگر در مسئله امید

یک انسان در کنار این که امید به رحمت خدا دارد باید بیم هم داشته باشد و توازن از بیم و امید در دل انسان باشد تا از مدار زندگی انسانی خارج نشود. انسانها همان طور که امید به رحمت الهی دارند همان طور باید بیمناک باشند از غضب الهی.

امام الصادق (ع): يَنْبَغي للمؤمنِ أنْ يَخافَ اللّه َ خَوفا كأنّهُ يُشْرِفُ على النّارِ ، و يَرْجوَهُ رَجاءً كأنّهُ مِن أهْلِ الجَنّةِ (مجمع البیان: ۹/۱۴)

امام صادق عليه السلام : سزاوار است كه مؤمن از خداوند چنان بترسد كه گويى بر لبه دوزخ قرار دارد، و به او چنان اميدوار باشد كه گويى اهل بهشت است .

در کنار آیات امید افزا، برای ترغیب زندگی، خداوند آیاتی را بیان می کند که بخشایش خداوندی را بیان کرده است. خداوند می خواهد بذر امید را در دل انسانها بکارد. اما انسان باید بیم این مسئله را داشته باشد که شاید نتواند و شاید این زمینه برای او فراهم نشود لذا باید رابطه خود را با خداوند قوی تر کند.

زندگی انسان، زندگی متعادل است و توازون در آن بسیار مهم است. کسانی که نا امید می شوند مستعد جرم و جنایت و کار نا شایست می شوند و هر اتفاقی را ممکن است انجام دهند چون امید به آینده ندارند.

واکاوی زندگی افراد بسیاری که در منجلات کارهای غیر انسانی افتاده اند این مسئله را نشان می دهد که این افراد اولین مولفه ای که از دست داده اند، امید به زندگی، بوده است. این مسئله باعث شده روز به روز در مشکل خود غرق شوند و توان آنها برای حل مسئله کم شود. لذا امید به زندگی و امید به خداوند در پیشبرد زندگی خیلی مهم است.

امید به همراه حرکت

در کنار امید به زندگی، حرکت هم مهم است. امید همراه با حرکت، تغییر ایجاد می کند. امید با بی حرکتی همان خمودگی است. زندگی صحیح انسانی زندگی است که سرشار از امید به خداوند و حرکت و نشاط باشد. البته تعادل در زندگی خیلی مهم است که نباید آن را فراموش کنیم. باید سلامت جسمی را هم در نظر داشته باشیم.

ورزش و تغذیه متناسب

جایی برای ورزش در زندگی باز کنید.  ورزش باید به گونه ای باشد که ۲۰% تنفس و ضربان قلب افزایش پیدا کند و رنگ چهره کمی سرخ شود ولی به حدی ادامه پیدا کند تا فرد دچار رنگ پریدگی نشود و پس از اتمام ورزش هنوز تمایل به ادامه حرکت داشته باشد.

در فصل پاییز بخاطر خشکی هوا بهتر است ورزش را با زمان کوتاه تر انجام بدهیم و در صورتی که دوست داشته باشیم ادامه دار باشد می توانیم دفعات ورزش را افزایش بدهیم تا سلامت بهتری داشته باشیم.

مزاج خود را باید بشناسیم و متناسب با مزاج خود، تغذیه خود را درست کنیم.

سبک زندگی مولفه های گوناگون دارد که همه آنها را باید در نظر داشته باشیم.

نتیجه گیری

• امید یک باور روحی است تا انسان به یک زندگی بانشاط برسد و حرکت کند. و به یک آرامش در خانواده برسد.
• زندگی همه ما متاثر از چالشهای گوناگون است
• باید مشکلات را بپذیریم
• با مشورت با خانواده، از حمایت عاطفی برخوردار شویم.
• هم فکری کنیم و این مشکل را به مشکلات خردتر تبدیل کنیم
• در حل مسئله، از دیگر اعضای خانواده؛ همفکری بگیریم
• گام به گام با امید و تلاش مسئله را حل کنیم
• و باور داشته باشیم مسئله پیش آمده در مدار نظارت خداوند است.
•  باید به قدرت لایزال الهی ایمان داشته باشیم.
• صبر را در مسئله داشیم. و بدانیم این مسئله کوتاه مدت است و بعدش انشاالله گشایشی پیش خواهد آمد.
• باور داشته باشیم زندگی ما محدود به زندگی دنیایی نیست
• اعتقاد به یک مبدا (خدای خالق و حکیم و مهربان) و معادی که کمک می کند تا تمام این صبوری ها در نامه اعمال ما نوشته می شود و به حساب ما گذاشته می شود.

 

نظرات مختلف در هر مسئله وجود دارد واقعا تصمیم گیری کاری سخت است. هر مشکل در تزاحم عقل و احساس قرار می گیرد و تصمیمی که هز شخص می گیرد براساس اقتضائات زندگی او است. ما نمی توانیم زندگی دیگران را قضاوت کنیم. فقط باید توجه داشته باشیم که ما مسئول و متعهد به یکدیگر هستیم. برای پذیرش مسئله، باید خودمان را در جایگاه آن فرد قرار دهیم تا بتوانیم مسئله را خوب درک کنیم.

تحقیقات نشان داده است که بسیاری از بیماری های ناعلاج و صعب العلاج، با امید به زندگی یا کلا حل شده و یا طول عمر افراد بسیار زیاد شده است. این مسئله ثابت شده است که امید، انگیزه و عشق برای حرکت در زندگی نقش بسیار موثری را ایفا می کند.

امید و انگیزه در زندگی شما روزافزون

بی خبریم از غصه و غم ها

وقتی که حالا پیش هم هستیم

دور هم بودن

دیداری دوباره

صمیمیت

پر از خاطره

خاطره هامون، شوق صدامون زنده می شوند

با هم هستیم

در کنار هم

زیر یک سقف

رو به روی یک پنجره

پنجره های زندگی مون را رو به تبسم وا می کنیم

غم ها و غصه ها را کنار می زنیم

رو به پنجره زندگی

لبخند می زنیم

راز تبسم و ناز ترنم حک شده روی یک دورهمی صمیمی و ساده

دورهمی صمیمی و ساده

دیداری دوباره

پر از خاطره

ما باید دوباره نقاشی کنیم

رنگهای رفته دنیا، را ببین

اگر همدل، اگر همزبون باشیم

می رسیم به فصل سبز زندگی

من در تو می بینم خورشید فردا را

من با تو می خواهم فردای دنیا را