یکی از کلیدهایی که به ما کمک می کند تا هدفی برای زندگی خود پیدا کنیم این است که بتوانیم جوابی برای این سوالات پیدا کنیم.
به راستی از کجا آمده ام و به کجا می روم؟
خداوند از خلقت من چه هدفی داشته است؟
این سوالات فرد را بر آن می دارد تا در جستجوی پاسخی درباره جهان، خلقت و معنای موضوعی که به آن می اندیشد، باشد.
اندیشه ای که می تواند در فرایند هدف گزینی و انتخاب اهدافی الهی و معنوی موثر باشد و انسان را از روزمرگی نجات دهد و چشم اندازی زیبا برای انسان ترسیم کند.
وقتی انسان خود را در دامان خدا احساس می کند و وجود او را دائما در زندگی احساس می کند در تلاطم زندگی، به آرامش عمیقی دست پیدا می کند و نوع هدف گزینی و منش و رفتار او تغییر می کند.
سوره رعد آیه ۲۸: همانا با یاد خدا دل ها آرام می گیرد.
وقتی فرد به یاد خداست احساس می کند که به یک قدرت لایتناهی و عظیم متصل است، احساس وصل بودن به مبدا خلقت و قدرت لایتناهی آرامش عظیمی را برای فرد به همراه دارد.
به یاد خدا بودن و با یاد او زیستن، زندگی را برای فرد آسان می سازد. انسان با ایمان زندگی را سخت نمی گیرد. آموزه های دینی می آموزد که موفقیت ها و مواهب نشانه هایی از لطف الهی و شکست ها و مصیبت ها فرصتی برای آزمایش الهی یا رشد معنوی است.
سوره طه آیه ۱۲۴: هر کس از یاد من روی بگرداند، زندگی برایش دشوار خواهد بود.
اعتقادات و باورهای معنوی به انسان کمک می کند تا بدانند زندگی و اتفاقات آن بی معنی و بی هدف نیستند بلکه علت و غایتی دارند. پذیرش این موضوع برای زندگی، به خصوص در زمان رخدادهای سخت زندگی، مقابله با چنین شرایطی را بسیار آسان می کند، زیرا افراد معنوی،معتقدند غایت و مقصود خاصی در زندگی وجود دارد که فراتر از مادیات است.
داشتن چنین دیدگاهی، تبعات زیادی در زندگی فردی و اجتماعی به دنبال دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایجاد آرامش عمیق در ذهن انسان
- هدفمند بودن اتفاقات و رویدادها
- پذیرش اتفاقات و وقایع روزمره بالخصوص نسبت به وقایعی که خارج از کنترل فرد است
- مثبت نگاه کردن به رویدادهای منفی