انسان معنوی برای خودش نیز ارزش و احترام قائل است. زیرا، او معتقد است که انسان جزئی از خداوند است و روح خداوند در انسان دمیده شده است. به همین دلیل ذات انسان ارزشمند است و ضرورت دارد به آن احترام گذاشته شود.
فردی که به خود احترام می گذارد:
- اقدام به رفتارهای ناسالم و خطرناک نمی کند.
- دست به رفتارهایی نمی زند که از شان و مقام او کاسته شود.
- اجازه نمی دهد دیگران با او بدرفتاری کنند.
- به رشد و تعالی خود می پردازد
- خود را علی رغم ضعف و کاستی ها می پذیرد.
- با خود مهربان است.
- به خود اجازه می دهد که کامل نباشد ولی ارزشمند باشد.
- خود را با دیگران مقایسه نمی کند.
- از خطاها و اشتباهات خود می گذرد و سعی می کند از اشتباهات درس بگیرد.
- خود را سرزنش نمی کند.
- به دیگران اجازه بدرفتاری نمی دهد.
- از خود مراقبت و مواظبت می کند زیرا ارزشمند و محترم است.
افرادی که برای خود احترام قائلند ارزش گذاری خود را تابع شرایط، ملاک ها و ویژگی های خاصی نمی دانند. زیرا اگر انسان ها برای ارزش گذاشتن به خود شرط هایی داشته باشند مانند زیبایی، هوش، مدرک بالا، اطاعت دیگران، تایید مردم و.. . همیشه ارزش شان به تایید و برخورد دیگران وابسته خواهد بود و نمی توانند برای آنچه که هستند به خودشان احترام بگذارند و احساس ارزشمندی کنند.